Zoals iedereen
inmiddels al wel gezien zal hebben is Brussel slachtoffer geworden van een golf
van terreur. Allereerst wil ik mijn diepe medeleven betuigen aan de families
van de slachtoffers en zijn mijn gedachten bij onze volksgenoten in de
Zuidelijke Nederlanden. Dit gezegd hebbende wil ik graag eens een kleine
overpeinzing maken bij hoe het allemaal zo ver heeft kunnen komen.
Een grote vijf jaar
geleden begon wat dromers menen te moeten betitelen als “de Arabische lente”.
In Tunesië, Egypte, Libië en Jemen verdween het regime. Oorlogen in landen als Syrië
en Irak volgden. Het zelfverklaarde vrije westen kirde van vreugde en besloot
dat de hele regio wel eens “democratisch zou worden”. Ook werd zowel
diplomatiek als militair bijna geen middel geschuwd om zich met de vele interne
vetes in te laten. Het Imperium Americanum greep zijn kans om weer eens net te
doen alsof ze wereldleider zijn. De rest is historie.
Het is niet zo dat ik
graag gelijk krijg als dit resulteert in misère. Maar graag vermeld ik dat ik
al ten tijde van de inmenging in de “revolutie” in Libië door het westen in
mijn gesproken column voor een vaderlandslievend radiostation me hardop afvroeg
wat we voor Ghaddafi terug zouden krijgen. In Libië is nu niet zoveel strijd
als in Syrië of Irak, maar naar ik meen is het er toch nog altijd niet erg goed
toeven. In Syrië moest en zou Assad het veld ruimen. Naar bekend loopt deze
niet aan het lijntje van Washington mee. De mensenrechten kaart wordt vaak
gespeeld als beslissend argument. Nochtans werden deze in veel Arabische
landen, die wel bondgenoten van de “vrije westerse wereld” zijn op veel grotere
schaal geschonden. Overigens was het voor Christenen zowel als joden in Syrië
altijd juist dankzij Assad geweest dat ze er prima konden leven. Dezen staan
doorgaans dan ook steeds aan de kant van het regime. Inmiddels worden er door
alle strijdende partijen vele oorlogsmisdaden begaan, ook door het regime, dat
is nou eenmaal het lelijke van oorlog. Ares roept zijn honden en geniet. Wat
veel van deze mensen zich niet realiseren is dat de moslimwereld nooit
democratie heeft gekend. Nergens. Op een enkele poging in Turkije na. Zoals
wijlen Fallaci ooit al zei; “democratie is geen chocoladereep die je zomaar
even uitpakt”. Dit wel in een keer opdringen aan landen is goedbedoeld maar
destructief imperialisme van waarden.
Door deze oorlogen,
ook die in Irak waar het Imperium al veel eerder zijn bemoeienis ventileerde,
ontstond er een ware Exodus uit de regio. Resulterend in een miljarden business
van mensenhandelaren met als accountmanagers in het Westen de vele linkse en
vermeend christelijke partijen die de “arme drommels” opriepen om naar het
veilige westen te komen. Overigens dan het gedeelte dat Europa heet, alleen de
allerrijkste “vluchtelingen” konden zich een vlucht naar de VS veroorloven. Wir
schaffen das! In hun kielzog namen de Syriërs en Irakezen vele mensen mee die
de infrastructuur wel konden waarderen uit vele andere vooral Afrikaanse landen
die al dan niet ook onveilig waren. Dat de echte “arme drommels” helemaal geen
geld hebben om duizenden euro’s te betalen aan smokkelaars laat zich raden.
Deze vertoeven noch steeds in de brandhaarden en worden aangevallen door een of
meerdere partijen in deze strijd of krijgen een bom op hun kop. Met de
democratische groeten van de VS en EU.
Dat er tussen de
miljoenen vluchtelingen die het geld wel op kunnen hoesten terroristen zitten
laat zich raden en wordt inmiddels ook bevestigd door vele veiligheidsexperts
en geheime diensten. Dat deze situatie door IS en andere radicale moslims wordt
aangegrepen als motief om de oorlog naar Europa te verplaatsen was ook meer dan
voorspelbaar. We plukken nu de wrange vruchten. We zitten met een stroom
migranten die cultureel zover van ons verschillend dat het onwerkbaar is. De
veiligheid van Europa wordt in een zulke mate aangetast dat de vraag is wanneer
de Europeanen zelf massaal zullen moeten vluchten. Maar waarheen dan?
Laten wij niet
vluchten. Laten we knokken. Natuurlijk zijn de directe schuldigen van deze
aanslagen de moslims die hem uitvoeren. Maar laten we ons ook realiseren aan
wie we deze dreiging op de eerste plaats te danken hebben. De boven ons
gestelde despoten in Washington en Brussel (*) ! Waarvan de laatsten nu de oorlog in hun
achtertuin vinden inmiddels.
(*) En hun netwerk in
wapenindustrie en multinationals.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten